Vandaag is rood...

Toen ik zo’n vier jaar geleden bij Bosch Energy and Building Solutions kwam werken, kreeg ik regelmatig de vraag of ik dan wasmachines en boormachines ging verkopen. Ik wist het zelf toen ook nog niet, maar Bosch verkoopt veel meer dan alleen consumentenproducten. Sommigen weten nog net dat Bosch erg actief is met het ontwikkelen van technologieën voor onder de motorkap van auto’s. Bij weinigen is echter bekend dat Bosch in veel meer sectoren actief is. Door ons worden complete veiligheids- en beveiligingsoplossingen ontworpen, geïnstalleerd en geïmplementeerd bij bedrijven, van videobewaking tot brandveiligheid. Wij zijn dus het zogenaamde hangslot op de koelkast. Bosch Energy and Building Solutions probeert de wereld een stukje veiliger te maken. Iets wat hard nodig is in deze tijd, met berichten over terroristische aanslagen, gewelddadige éénmansacties of simpelweg bedrijfsongevallen.

Mijn allereerste baan was in de telecommunicatie. Hier merkte ik al dat ik het werken in een technologische omgeving erg aantrekkelijk vond, vanwege de enorme dynamiek. Technieken ontwikkelen zich enorm snel. Daardoor sta je nooit stil en blijft de hele onderneming continue in beweging. Bij Bosch is dat ook zo. Het is een mannenwereld, met heel veel techneuten. Als het om innovaties gaat, zijn de Boschjes-mannen soms net kinderen met nieuw speelgoed. Al deze aspecten maken het voor mij leuk om hier als één van de weinige Boschjes-vrouwen aan bij te kunnen dragen. Maar Bosch heeft voor mij nog iets extra’s waardoor ik trots ben om bij deze organisatie te mogen horen. Bosch is een maatschappelijk zeer betrokken onderneming. Nu weet ik dat veel bedrijven aan ‘groen’ en maatschappelijk verantwoordelijk ondernemen doen, maar Bosch gaat net iets verder. Bovenaan de bedrijfsstructuur staat namelijk de Robert Bosch Stichting. Deze vormt de grootste aandeelhouder (92%) van de hele organisatie. Met haar dividenden draagt ze eraan bij om een betere wereld te creëren. Ik kan denk ik wel stellen dat inmiddels het Bosch-bloed door mijn aderen stroomt. Nu probeer ik niet alleen privé met kleine druppeltjes op soms gloeiende platen iets goeds te doen voor de wereld van morgen, maar kan ik dit ook in mijn werk uitdragen.

Onze oprichter Robert Bosch was een enorm sociaal bewogen man. In zijn tijd werd hij ook de ‘rode Bosch’ genoemd, vanwege zijn enorme sociale betrokkenheid. Om die reden zijn de letters in onze ondernemingsnaam ook rood. Niet alleen voor zijn werknemers, maar ook voor de wereld om hem heen probeerde hij een betere omgeving te creëren. Hij was een pacifist in hart en nieren en heeft tijdens de twee wereldoorlogen, ondanks de dwang, getracht zoveel mogelijk opvang te bieden aan joden en om goede leef- en werkomstandigheden te creëren voor zijn werknemers. Naast wereldvrede waren ook educatie en gezondheid twee thema’s waar hij erg betrokken bij was. Zo heeft hij bijvoorbeeld in Stuttgart, waar ons hoofdkantoor gevestigd is, een ziekenhuis laten oprichten, dat nog steeds gesubsidieerd wordt door onze onderneming. Hij besefte dat hij, om echt een verschil te kunnen maken in de wereld, een winstgevende onderneming nodig had om deze doelen te realiseren. In zijn testament heeft hij dan ook op laten nemen dat de onderneming in zijn geest moet worden voortgezet. Tot op de dag van vandaag houdt de stichting Bosch zich bezig met internationale betrekkingen en investeren zij in thema’s als gezondheidszorg, educatie, wetenschappelijke ontwikkeling, asielbeleid en nog veel meer.

Dit alles zorgt ervoor dat wij niet alleen een goed beveiligde ‘koelkast’ kunnen leveren, maar dat we ook zorgdragen voor een inhoud met verantwoorde producten. En dat maakt mij zo enorm trots. Bosch is voor mij niet zomaar een bedrijf, maar Bosch maakt voor mij het verschil. Vandaag is rood niet meer de kleur van het liedje van Marco Borsato, maar vandaag is rood voor mij de kleur van Bosch. Mijn omgeving lacht wel eens om mijn enthousiasme als ik over mijn werk vertel. Ach, ik houd nu eenmaal van deze organisatie! Ik werk niet alleen bij Bosch, maar ik bén Bosch…